Update – Spiegel van de maand september 2017; Onze volschub
Herinner je ‘m nog? Die volschub vanop het kanaal Gent-Oostende die in 2014 plots opduikt in de ruime regio van Aalter? Drie keer nog wel. Zomaar, uit het niets. Nog opvallender, bij elke vangst toont de karper ‘schade’. Loszittende of verloren schubben, in 2016 zelfs een stuk huid (schubben incluis) zo groot als een kinderhand die zomaar verdwenen is. Als dat maar goed afloopt…
In 2014 en 2015 bleek het trouwens nog een honkvaste vis, tot ie in 2017 zomaar 15 km zuidwaarts (rond het Brugse) opdook. Tot twee keer toe.
De allereerste ontmoeting in het voorjaar van 2014
Klik hier om het verhaal van deze karper nog eens rustig na te lezen.
2016 en 2018 bleken de jaren van de stilte. Geen spoor van ‘Onze volschub’.
Juni 2019. Gino Michiels stuurt me een melding door vanop het kanaal Plassendale-Nieuwpoort. Je raadt het al, Onze volschub. Geheel in lijn der verwachtingen heeft ie zijn vorige regio alweer verlaten, en toont Onze volschub opnieuw flink wat wondes.
Gino Michiels geeft ons weer hoop met de vangst van Onze volschub
In de eerste plaats ben ik vooral blij dat deze spiegel nog leeft! Maar waarom vindt deze spiegel (ik durf het intussen geen volschub meer noemen… ) dan nooit de rust? Is het vluchtgedrag? Een nieuwsgierig beestje? Een nooit aflatende zoektocht naar geschikte paaigronden? Of toch gewoon radeloosheid? Wellicht weten we het nooit.
Ik herinner me nog levendig mijn eerste ontmoetingen in 2014. Wat toen opviel was het slap aanvoelen van deze spiegel. Andere kanaalkarpers voelen stevig aan bij het optillen, gespierd!
Meer en meer raak ik er van overtuigd dat deze spiegel niet op ’t kanaal is groot geworden. Iemand moet ‘m overgezet hebben! Als dat overzetten niet uit nood (uitdroging of dichtgooien vijver bijv.) was, dan was het vooral een ondoordachte en erg domme zet!
Stiekem hoop ik dat Onze volschub ergens zijn of haar rust kan vinden. Veilig in een haventje of zo. ’t Is ‘m gegund.
Bedankt Gino, voor je terugmeldbereidheid en de goede zorgen!
Filip Matthys
Gino ontsmet hier de wonden. Nobel, maar of het ook effectief is? Koi-deskundigen weten niet alleen dat je zo’n ontsmetting dient te herhalen wil het effectief zijn,maar ook dat fout gebruik (de vloeistof mag in geen geval contact maken met de kieuwen) averechts kan werken.
Spiegel van de maand – Dé Westlandgrachter
Dat karpers flink kunnen jojoën in gewicht weten we wel. Vooral het verschil bij kuiters is voor en na de paai vaak aanzienlijk. Toegegeven, zelfs al ben je in de verste verte geen kg-jager zullen er toch weinig karpervissers zijn die een karper liever vlak na de paai vangen. Maar voor deze Spiegel van de maand zul je niet snel je neus ophalen, toch? Veel mooier worden ze niet gemaakt? Rick Kramer was de gelukkige vlak voor de paai van 2019, Jean Paul Rick Jean Paul Ditmarsch er net na.
Joris Weitjens maakt in z’n commentaar duidelijk dat het vangen van welke Westlandgrachter ook een unieke gebeurtenis is. Is dit bijzondere uitzettype verloren voor komende generaties of is er misschien toch een sprankje hoop?
Spiegel van de maand – De zilte Vlaming
Sommige wilde verhalen neem je maar beter met een korreltje zout. Maar wat als vriend karper zelf voor dat extra snuifje zout kiest? Of sterker nog; zoet water inruilt voor een ‘zilt’ en ruw kanaal waar zeeschepen de boel meermaals per dag in ‘rep en roer’ zetten. Een projectspiegel vanop de Leie waagde vorig jaar de trip richting kanaal Gent Terneuzen. We kunnen het hem of haar niet vragen, maar wel vermoeden wat precies de drijfveer van deze uitstap was.
Via deze spiegel van maand willen we vooral de (sluis)deuren openzetten: heb jij zilte inzicht(en) die je met ons wilt delen? Graag! Een ding is zeker, de puzzel is lang nog niet gelegd!
Spiegel van de maand – Diklip
Een schubkarper in de rubriek Spiegel van de maand? Ja, en dat niet uit armoede. Deze rubriek heette aanvankelijk Projectspiegel van de maand, via Spiegel van de maand geëvolueerd naar Karper van de maand. Zegt misschien wel iets over het interessegebied van de BVK dat zich eerder uitbreidt dan vernauwt. Spiegelkarperprojecten en vooral de monitoring blijven een onuitputtelijke bron van kennis en inspiratie, maar zolang we aan individuele karpers een verhaal op kunnen hangen is het voor deze rubriek prima. Aan Robert Paul Naeff de eer om als eerste een schubkarper in het zonnetje te zetten. Een, hoe kan het anders, markante vis, maar ook eentje waar je over kunt nadenken, speculeren en je ook een beetje zorgen om kunt maken. Een verwilderde schub met een oogstrelend schubbendek, ooit te goed bevonden voor verplaatsing naar de rivier, die nu met graagte profiteert van de liefedevolle inspanningen van beheerder Robert Paul.
Maar waar staat het gulzige vreetgedrag van ‘Diklip’ voor en brengt het misschien ook onvoorziene gevaren met zich mee? Genoeg stof weer voor overwegingen, kanttekeningen en vraagtekens. Precies de elementen die onze rubriek kenmerken.
Spiegel van de maand – De Grasveldspiegel
Karpers zijn opportunisten: doet de gelegenheid zich voor dan verlaten ze de uitgesleten rivierbedding om voedsel te zoeken of te paaien in de uiterwaarden. Maar wat als het water snel zakt of de hekgolf van een grote Rijnaak je afzet in een grasland?
Het zal je gebeuren dat je als karpervisser, vele meters verwijderd van de waterkant, een grote karper aantreft: dood. Tenminste dat was de eerste gedachte van Ewout Dokman toen hij eind maart op zoek was naar een geschikte stek aan de rivier de IJssel. Of zat er misschien toch nog leven in? Ewout liet het er niet bij zitten en deed alle moeite om de karper tot leven te wekken.
Hier lees en zie je of dat is gelukt.
