Januari 2015 – De Schaduwspiegel

Maart 2011, de voorlopig laatste uitzetting van een serie geplande spiegelkarperuitzettingen gedurende 3 jaar op het Kanaal Gent-Oostende in Vlaanderen. Aan de oevers van het kanaal  te Lovendegem worden hooggebouwde spiegeltjes uit de vrachtwagen van Aquality, de leverancier van dienst, geladen. Deze Franse visjes  verschijnen één voor één voor de lens op de plank. Daarna worden de 85 beloftevolle spiegeljonkies, gaande van nummertje 406 tot en met nummertje 491 toevertrouwd aan het nog koude kanaalwater.

Een allereerste keer voor de lens aan de oevers van het KGO in 2011.

September 2012.  Een eerste kennismaking aan de Leie. De kwakkelzomer maakt plaats voor heerlijke nazomerdagen. De hoge dagtemperaturen gevolgd door koudere nachttemperaturen zorgen er voor dat onze vriend de karper stilaan in vreetmodus gaat. De hoeveelheid natuurlijk voedsel neemt af waardoor de interesse in mijn lekkere vismeelknikkers uiteraard begint te stijgen. De in de zomer te makkelijk geaccepteerde blanks zijn plots vergeten wanneer ik mijn tweede run van de avond krijg. Ook deze vis is waarschijnlijk nog een laatste natuurlijk hapje aan het zoeken tussen de basaltkeien als een kruidige boilie z’n pad kruist… De eerste krachtexplosie gaat linea recta naar de tegenoverliggende oever van de rivier. Daar aangekomen bedaart de vis wat en kan ik hem onder lichte druk terug wat dichterbij dirigeren. In het midden van de rivier besluit de vis plots dat het voor hem voorbij is en ligt hij uitdagend z’n flank te showen. Yes, een spiegel! Maar vol in de stroming heb ik nog de grootste moeite om hem in mijn vader z’n uitgestoken schepnet te leiden. Glibberend op de keien weet hij het net bij de eerste poging te liften. Yes, de knik en de hoge rug verraden direct dat het overduidelijk om een projectspiegel gaat.

De allereerste uitzetting van projectspiegeltjes op de Leie dateert van nog geen volledig groeiseizoen geleden, slechts een tweetal spiegeltjes werden pas teruggemeld. Met z’n 4.4kg zou dit spiegeltje een flinke groeispurt hebben ondergaan maar het zou best wel eens mogelijk kunnen zijn.

De projectverantwoordelijke voor de Leie, Jeroen Verschaeve, vindt de vis echter niet terug in z’n archief. Filip Matthys brengt een dag later echter het bevrijdende nieuws: ik heb de KGO 444 gevangen. Een straffe migrant dus van het Kanaal Gent-Oostende met ettelijke kilometers op de teller.

Juli 2014. Tijdens de vakantie ontvang ik een mailtje van een bevriende hengelsportwinkelier, een matfoto van de linker- en rechterflank van een zwakbeschubde spiegel op 6kg, gevangen op een iets rustigere zijstroom van de Leie. Opnieuw wordt de vis niet teruggevonden in het archief plankfoto’s van de Leie. Niet zo vreemd,  het is namelijk terug onze migrant KGO 444, een dikke anderhalve kilo zwaarder dan bij de eerste vangst bijna twee jaar eerder.

Eind september 2014, Tweeënvijftig enthousiaste karpervissers proberen dit weekend één of meer projectspiegels te vangen aan de oevers van de Vlaamse openbare wateren. Enerzijds levert dit weekend een schat aan hengelvangstregistraties (HVR’s) op, de basis waarop spiegelkarperprojecten in het verleden het levenslicht zagen, anderzijds proberen de Vlamingen de Nederlanders ook naast het voetbal voor heel eventjes te overklassen en de zo fel begeerde, door het BVK aangeboden, wisseltrofee naar Vlaanderen te brengen. Al vrij snel worden de eerste spiegels buit gemaakt en komen de eerste meldingen op de Facebookpagina van het internationale terugmeldweekend terecht. U raadt het al, één daarvan is terug de KGO 444! De vanger wist hem  op slechts enkele honderden meter van mij vandaan te vangen. Terug op de rustigere zijstroom van de rivier, namelijk de Toeristische Leie.

Deze vangstplaats en de vorige zijn niet zo heel ver van elkaar verwijderd waardoor ik al vlug geneigd ben te denken dat onze vriend z’n plekje nu wel gevonden heeft. Niets blijkt minder waar!

Danny Busschaert met KGO 444 . Let op de vergroeide staartwortel.

Eind november 2014. Mijn favoriete voetbalploeg Zulte-Waregem doet het dit seizoen niet zo goed, vanavond staan we voor een cruciale match. Een eerste stap richting behoud of met één been in tweede klasse? Ik sta klaar om naar het stadion te vertrekken wanneer plots mijn telefoon gaat. Mijn enthousiaste vader aan de telefoon met de vraag om dringend met mijn fototoestel naar de rivier te komen… Dat betekent meestal maar 1 ding: een mogelijke projectspiegel! Daar aangekomen krijg ik al gauw het vermoeden dat het om een oude bekende gaat. Het zal toch niet…, die vis was toch duidelijk in z’n sas op de rustigere zijstroom van de rivier? Na het nemen van de foto’s wordt de lokroep van het voetbal echter te groot en wens ik mijn vader verder veel succes. Ik kan dus pas rond middernacht de nieuwe foto’s checken met vorige vangstfoto’s. Inderdaad, mijn pa had wel degelijk de KGO 444 op z’n mat. Ik mag dus twee maal juichen deze avond. De middernachtelijke vreugdekreet vanachter de pc was gelukkig stil genoeg om mijn wederhelft en zoontje niet te wekken…

Zwemroutes van de Schaduwspiegel

De schaduwspiegel verliet het KGO, om in zuidwestelijke richting het Schipdonkkanaal volledig af te zwemmen en uiteindelijk in de Leie terecht te komen (rode pijlen). Daar werd hij een eerste keer gevangen in 2012 op de hoofdstroom om daarna kilometers terug te keren en twee maal op te duiken op de zijstroom in 2014 (groene pijlen) In het late najaar van 2014 dook hij echter terug op dichtbij de allereerste vangstplek (gele pijlen). Een doelbewuste actie? Keert hij ooit nog terug naar het KGO?

In plaats van op de rustigere zijstroom te blijven nam de vis dus terug de vinnen richting de hoofdstroom. Daar kon hij twee kanten op, ofwel terug richting Kanaal Gent-Oostende ofwel stroomopwaarts richting z’n allereerste vangstplek. Hij koos voor het laatste. Waarom… wat biedt deze plek hem behalve een hardere stroming en intensievere scheepvaart? Bovendien heeft KGO444 een duidelijke afwijking in z’n staartwortel waardoor je toch zou verwachten dat hij meer moeite heeft met harde stroming en dat grote afstanden zwemmen hem meer inspanning kosten. Beide factoren gaat hij echter helemaal niet uit de weg en eerlijk gezegd ben ik daar heel tevreden mee.

 

 

KGO 444, hopelijk blijf jij in mijn schaduw zwemmen en mogen onze paden elkaar blijven kruisen!

 

Maiko Busschaert

Dat projectspiegels vrij snel na uitzetting aan het zwemmen gaan is heel normaal. De eerste vangplek ligt vaak vele kilometers verwijderd van de uitzetplek. Het feit dat een vis op die plek vaker achter elkaar wordt gevangen wijst op hechting aan die plek/zone. Er zijn vele sterke staaltjes van projectspiegels die na lange uitstapjes (meer dan eens) naar die plek terugkeren (in deze rubriek bijvoorbeeld De Verstekeling en De Lange). Soms komt die migratie neer op seizoensgebonden pendelbewegingen. Dat kan hier ook het geval zijn. In de zomermaanden in een ondiepere rustige zone en in de winter op de diepere hoofdstroom. Het feit dat de Schaduwspiegel koos om linksaf te slaan en het KGO rechts liet liggen zal dan ook geen toeval zijn geweest, maar zeer vermoedelijk een doelbewuste actie.

 

Hou ons op de hoogte Maiko!

 

Joris Weitjens

FacebooktwittermailFacebooktwittermail