Joris Weitjens – Weighslings en andere bewaarellende
Wij ontvangen jaarlijks duizenden meldingen van karpers van open water, maar ook van drukker beviste circuitwateren. Op beide typen wateren komen we steeds vaker meldingen tegen van karpers waarvan de staartlob is gebroken, flink beschadigd, of half geheeld. Opvallend vaak zie je dit bij grote tot zeer grote karpers. Ik was nog zo naïef om te denken dat dergelijke verwondingen worden veroorzaakt door scheepschroeven of desnoods de paai, maar sinds ik een filmpje heb gezien van het wegen van een karper van meer dan 20 kilogram ben ik beroofd van die naïviteit. Het ding waarmee ze wegen, heet de ‘weigh sling’ (er zal waarschijnlijk geen Nederlandse vertaling voorhanden zijn, denk ik?). Het is een handig hulpmiddel om een karper in te wegen en weer terug te zetten. Tenminste, dat dacht ik van een afstand (ik houd het persoonlijk graag op een grote maat Ikea-tas met gaten) tot Ate Loonstra mij zijn ervaringen vertelde met het wegen in zo’n sling. Karpers glijden op de rechte inlegmat bij het wegen gemakkelijk naar één kant en dat is precies wat je niet wilt! Zeker niet richting de staartkant van de karper! Het ding heeft er echter nog een functie bij gekregen. Inmiddels zie ik dat hetzelfde artikel (72 euro bij de Decathlon) ook wel ‘retainer sling’ wordt genoemd. Ik heb het woord ‘retain’ opgezocht en het betekent ‘vasthouden’. Vasthouden die karper dus.
Hoort zo’n volle sling gewoon bij het perfecte plaatje? (Bron: internet)
Het komt erop neer dat als de zon nog niet op is voor een mooie foto op Insta, of je het druk hebt met andere zaken (wat dan eigenlijk? Je ging toch vissen?) je je gigant daar lekker in bij kan laten komen. Het is een trend waarvan niemand volgens mij weet wat de functie ervan is. Ja, het imponeert als je een paar van die slings aan de oppervlakte hebt hangen. Ik heb veel hypes meegemaakt op dit terrein. Toen ik 17 was nam ik m’n grote karpers in een jutezak mee naar huis om in eigen tuin de foto’s te kunnen nemen. Allemaal kopieergedrag in dit geval van de grote Hennie Mattemaker en co. Veel dommer kan het niet, maar anno nu mogen we toch wel wijzer zijn. Bewaarzakken hadden we een jaar of tien geleden zo’n beetje uitgebannen, dacht ik en terecht. Nu de eerste karpers in weigh/retainerslings dood worden aangetroffen, omdat er in hete zomers nu eenmaal nogal weinig zuurstof beschikbaar is in de bovenste waterlaag, komen er alweer alternatieven met zinkende retainerslings waar je karper absoluut veilig in zou moeten zijn.
Even terug naar dat filmpje en die staartlobben. Man haalt weighsling boven water. Water explodeert. Kennelijk genoeg zuurstof in het water daar! Sterke man houdt stevig vast en laat karper half boven water z’n tweede gevecht leveren. Ik verzeker je: vergeleken bij deze woedende uitbraakpoging van de karper zal het gevecht aan de haak voor karper en karpervisser een vrolijk uitje zijn geweest. Weighslings zijn stevig en scheuren niet, wat ook wel mag voor die prijs. Ik bespaar jullie verdere details, iedereen die wel eens een echt grote karper (van 20 kg of meer) heeft gevangen en wie doet dat tegenwoordig niet, weet hoe lastig die giganten te managen zijn. Dat is al het geval na een uitputtende dril, laat staan als het beest over z’n volle oerkracht beschikt.
De bekende Halfstaart uit Haarlem in 2022 liep z’n staartlobamputatie al vrij vroeg in z’n leven op (2012) en kreeg er van de natuur nog iets voor terug. (foto: mei 2022 Bart de Jonge)
De vinstralen in een staartlob zijn zo’n beetje wat het sleutelbeen voor wielrenners is. Gebroken voor je er erg in hebt. Soms slechts één of twee stralen, maar als het tegen zit en het volle gewicht op de lob komt, kan deze volledig afbreken. Een karper is geen hagedis waarbij de staart gewoon weer aangroeit. Het is nog ongelooflijk hoe goed die wond vaak nog geneest, maar net als bij papegaaienbekken blijft zo’n karper min of meer voor z’n leven gehandicapt.
Robert Paul Naeff: ‘Het is een feit dat het vooral de ‘bekende vissers’ en influencers zijn die in deze alsmaar het verkeerde voorbeeld geven. Ik kan er soms zo boos over worden. Let maar eens op. Je ziet van de meeste bekende of ‘gerespecteerde’ karpervissers nooit een nachtfoto. Echt nooit een flitsfoto! Alles moet in de sling tot de ochtend!’
Nee, niet alle ongelukken zijn te voorkomen, maar probeer als die gigant eindelijk op je mat ligt je hoofd koel te houden en je ego klein! Bedenk van tevoren (nu alvast …) hoe je het gaat doen met foto’s en zo. Bewaren van karpers langer dan vijf minuten na de landing (dat is best lang hoor!) zouden we toch niet meer moeten willen!
Die gevangen karper is niet jouw bezit, je leent ‘m even en geeft ‘m terug aan het water. Een vis gaaf en vitaal zien wegzwemmen is het stille geluk van een karpervisser. Gun dat jezelf.
Joris Weitjens
