Joris Weitjens

Ja, ook de voorzitter moet met de billen bloot. Ik laat me liever kennen door ‘stukjes’ en verhaaltjes maar ala ik zal sportief zijn.

Intussen behoor ik ongetwijfeld tot de oude garde karpervissers. Weet je wel van die mannen die beginnen over zacht gekookte aardappels en een pennetje… M’n vader noemde ik allang ouwe toen ie mijn leeftijd van nu had. Sterker nog met 57 stopte hij met werken terwijl ik op het reguliere arbeidsvlak nooit echt op gang ben gekomen. Verveeld heb ik me bijna nooit en sinds de BVK er is ben ik zelfs druk als een yup. Sinds 2005 ben ik vader van Jasper en omdat Iris (mijn vrouw) gewoon werkt ben ik veel met huis en jongen bezig. Ik zal de huisvrouwen die er nog bestaan niet afvallen door te zeggen dat het een makkie is, want dat is het niet. Ik neem het grootbrengen van m’n kind (Jasper) namelijk nogal serieus. Zo ben ik een veel en veel betere voetballer geworden; ik hou tegenwoordig moeiteloos de bal hoog, terwijl voor Jasper er was m’n record op 17 stond. Genoeg over m’n privé.

Joris Weitjens

M’n band met karpers is ongebroken. Ik word nog steeds heel gelukkig van alleen al het kijken naar karpers en zeker naar spiegelkarpers. Wel heb ik meer nog dan voorheen de omgeving nodig die me aanspreekt. Het grote IJ(ssel)meer heeft al sinds begin jaren 1990 me bij m’n ziel te pakken en ik blijf ook maar dromen over de grachten van Amsterdam en het IJ.

Tenminste twee keer in de week ga ik op pad met of zonder hengels, op zoek naar sporen van karper en vooral ook op zoek naar de ideale stek, de stek waar de mensheid volledig aan me voorbij gaat. Die stekken worden helaas steeds schaarser.

Ik durf niet helemaal te zeggen of mijn karpervissen zich in de lift naar beneden of naar boven bevindt. Het gaat al m’n hele leven op en neer met zin en weerzin. Lange sessies (langer dan 6 uur) zijn nu een uitzondering en ’s nachts ben ik de laatste jaren nog zelden van huis. Toch had ik in 2011 nog een topseizoen met een voor mij record aantal grotere vissen en vooral heel veel spiegels van de meeste uiteenlopende delen van het open water. En om die projectspiegels draait het nog steeds vooral.

De BVK is aardig op weg al blijkt het niet echt gemakkelijk om een plekje te verwerven in ‘de maatschappij’. Toch hebben we met name door de kennis opgebouwd door SKP-en best veel te bieden. Als BVK zullen we er voor waken dat die data blijven liggen en SKP-en verwateren tot uitzetalibi.

Een van m’n drijfveren om met de BVK van start te gaan en tegelijk m’n ergste ‘pain in the ass’ is het onderwerp beroepsvisserij. Lang geleden heb ik eens een verhaal geschreven over ‘de schuur van Smeenk’ ; beroepsvisser te Diemen, die daarin een enkele keer grote karpers als handelswaar had zwemmen. De schuur staat er nog, Smeenk is 83 en kijkt nog steeds uit over de Derde Diem; de opvolger belt me als er gevist wordt zodat ik de spiegels kan fotograferen. Dat is verbetering, maar aan de andere kant van de dijk in het IJmeer vallen Urkers, Volendammers en lastige Hoornaars zowat over elkaar heen om het zo’n beetje laatste productieve deel van het IJsselmeergebied van z’n handelswaar te ontdoen. Het voelt machteloos dat we ondanks onze inspanningen zelfs de zo gekoesterde projectspiegels en monumenten van schubkarpers nog niet volledig hebben kunnen beschermen.

Genoeg daarover. De BVK is op de rails en het doet me goed dat we een mooie website met zinnige rubrieken hebben. Misschien een beetje raar om m’n tevredenheid met de nieuwe club toe te spitsen op één persoon, maar ik doe het toch even. De anderen niet te nagesproken weet ik wel dat de BVK zonder medebestuurder Filip Matthys een heel wat minder sprankelend verhaal was geworden. Het was een gouden greep om Filip bij de BVK te betrekken en er een Vlaams/Hollands avontuur van te maken.

Zolang ik het gevoel kan hebben dat we als BVK, net als vroeger op het pleintje waar ik ben opgegroeid, een club vormen met jongens (meisjes mag ook hoor) die samen iets voor elkaar willen krijgen is het mij goed. Als jongens bouwden we hutten. Het doel is nu: mooie karperbestanden op het open water om daarmee de droom voor de avontuurlijke karpervissers van nu en van morgen levend te houden…

Joris

FacebooktwittermailFacebooktwittermail