Januari 2019 – de ITMW-spiegel

Verreweg de meeste terugmeldingen bereiken de projectverantwoordelijke via mail of facebook. Uitzonderlijk loopt het anders. Zo ook bij deze spiegel van de maand…

Half februari, de eerste lentekriebels. De drang naar ’t kanaal Gent-Oostende is te groot, ik moet er heen! Verstandig of niet (bij een watertemperatuur van nog geen zeven graden Celcius). Drie uren hangen de wakers er roerloos bij. Niet eens teleurgesteld worden de hengels binnen gedraaid, die eerste uren buiten zijn nooit een straf.

Op weg naar huis merk ik een andere karpervisser op langs ‘t kanaal. In negen van de tien gevallen rij ik er gewoon voorbij, gun ik de visser zijn rust. Vreemd genoeg was het die dag anders. Mogelijks had ik nood aan bevestiging, wou ik horen dat ook hij geen spoor van karper had gezien. Gedeelde smart, zoiets.

We raken aan de praat, kennelijk hadden we mekaar een paar jaar terug ook al eens ontmoet aan ’t water. In 2018 had Jonas Beekaert – zo heet de aimabele kerel – een paar leuke vangsten kunnen noteren. Daaronder een opvallend spiegeltje, diep in 2018. Hoog en kort, een jonkie nog. Spontaan krijg ik een foto op de smartphone van Jonas te zien. En gelijk had Jonas, wat een aparte vis! Kort geblokt, en wat een beschubbing.

O ja, voor de archieven: ook Jonas had op die bewuste februari-avond geen aanbeet kunnen versieren.

Zelfs zonder foto kon ik ‘m zo voor de geest halen

Zelfs zonder foto kon ik ‘m zo voor de geest halen

 

In de dagen die volgen kan ik die spiegel niet gerust laten, die foto blijft door mijn hoofd flitsen. Alsof mijn brein stiekem een screenshot had genomen…

Ik kon de vis niet meteen thuis brengen. We hadden wel al kort gebouwde vissen uitgezet op KGO (Bijnens), maar die waren overwegend kaal. De zwaar beschubde projectspiegels (Corten) werden dan weer eerder gekenmerkt door hun slanke bouw. Niet te rijmen dus!

In ieder geval, dit kon haast onmogelijk een originele kanaalspiegel zijn. Ik moest en zou ‘m vinden.

Op een doordeweekse avond schiet het me te binnen. Die 25 geschenkspiegels van Corten! Ik herinner me dat er bij die 25 vissen behoorlijke diversiteit was qua bouw. Voor wie niet meteen vertrouwd is met de term ‘geschenkspiegels’: Jeffrey van Eenooghe had in 2017 de meeste Vlaamse projectspiegels tijdens het BVK-internationaal terugmeldweekend (afgekort als ITMW) gevangen. Kim Corten had aan de winnaar 25 geselecteerde spiegels (herkomst: Tsjechië) beloofd. Met toestemming van de visserijbioloog werden deze spiegels netjes op de grens van Oost- en West-Vlaanderen uitgezet.

Externe schijf erbij gehaald, en meteen naar het ‘mapje van de hoop’. Bij de op de twee na laatste spiegel had ik ‘m te pakken! Uitgezet op 16 december 2017, toen op geeneens één kilogram (0.9kg).

Jonas Beekaert met de ITMW-spiegel

Jonas Beekaert met de ITMW-spiegel

Nog een ukkie op de plank!

Nog een ukkie op de plank!

Meteen een bericht naar Jonas! Ook hij was enthousiast met deze ‘blijde boodschap’. Hij had ‘m op een gewicht van ongeveer 4.5kg. Van minder dan één kilogram naar ruim vier kilogram, en dat op precies 51 weken tijd, niet meer dan één groeiseizoen. Helemaal mooi werd het toen Jonas me de toestemming gaf om deze vangst te mogen delen met alles en iedereen.

De attente lezer begrijpt dat de hoge bouw van deze ITMW-spiegel niet meteen overeenstemt met de eerder slanke bouw van de gemiddelde Tsjech. Is de kweker – bij wijze van experiment – gaan inkruisen met Hongaars bloed? Een vraag die zomaar opduikt, en de BVK weer een uitdaging voorschotelt. Nee, saai wordt het nooit!

Of deze spiegel mij nu al iets geleerd heeft? Toch wel. Als matcher raak je wel eens aan de praat met andere matchers. Niet zelden wordt er raad gevraagd bij een moeilijke of twijfelachtige match. In het verleden hoorde ik al vaker dat verkleuring op het kieuwdeksel als herkenningspunt wordt aangegrepen. Eerlijk? Veel geloof heb ik daar nooit aan gehecht. Misschien moet ik mijn mening – na het bekijken van het rechter kieuwdeksel – wel wat bijsturen. Of gaat zo’n litteken dan toch vervagen met de tijd?

Heeft ie flink gezwommen? Wat dat betreft is het eerder een grijze muis. Met een verplaatsing van 5 à 10 km ten opzichte van het uitzetpunt binnen het eerste jaar scoort de ITMW-spiegel gemiddeld.

Afrondend… Ken je het gevoel? Een teiltje karper op een kanaal van dik zestig kilometer. Tel daar de vele aangetakte waters bij op, en die 25 spiegeltjes (de kleinste wogen minder dan een kilogram…) stellen echt helemaal niks voor. De vangst van deze spiegel is de tweede melding uit deze lichting. Spreekwoordelijke spelden uit een al even spreekwoordelijke hooiberg. En toch is er altijd die kans, elke aanbeet weer opnieuw. Nee, dit gaat nog lang niet vervelen!

Filip Matthys

 

 

 

 

FacebooktwittermailFacebooktwittermail