Augustus 2018 – Homing instinct en de magie van het melden

Toen Joris me begin augustus vroeg of ik bereid was het stukje Projectspiegel van de maand augustus te schrijven had ik even twijfel. Mijn hengeljaar 2018 had me tot dan toe nog geen projectspiegels opgeleverd. Even was ik er dichtbij geweest met de vangst van een spiegelkarper aan het Kanaal Gent-Oostende. Dat Filip mij enkele uren later het nieuws bracht dat het dan toch een original bleek te zijn kon de spanning van het beleefde moment niet temperen. Stiekem had ik echter toch gehoopt op m’n eerste projectspiegel van 2018.

Dat vele gedreven melders, waaronder mezelf, zich zo tot projectspiegels voelen aangetrokken heeft alles te maken met spanning en beleving. De belevenis van een vangst, doorsturen naar de screener en dan vol spanning het antwoord afwachten. Dit leek me wel een leuke insteek voor de Projectspiegel van de maand.

Echt tevreden over het onderwerp was ik nog niet. Was dit wel BVK-geschikte materie zo zonder een echte projectspiegel? Joris verzekerde me van wel maar toch had ik het plan opgevat om er alles aan te doen om toch die eerste projectspiegel van 2018 te mogen netten voor de maand om was. Die eerdergenoemde spanning wat inbouwen weet je wel.

Ik had een vertrouwd stekje aan de rivier de Leie reeds enkele dagen aangevoerd met dagelijks een grote hoeveelheid particles en een mindere hoeveelheid boilies. In het verleden kon ik hier telkens slechts één run per sessie scoren. Het leek wel of de karpers werden opgeschrikt door het haken van een soortgenoot en finaal het hazenpad kozen om niet snel terug te keren. Met de particles probeerde ik een groter voeraanbod te creëren en hoopte de andere vissen toch na een run te kunnen vasthouden op de voerplek. Toeval of niet, die eerste nacht kon ik twee lange schubs van zeven a acht kilogram eventjes op mijn onthaakmat bewonderen. Eerste kleine doelstelling dus bereikt en als tevreden visser huiswaarts.

Een eerste doelstelling bereikt

Een eerste doelstelling bereikt

Ik bleef doorvoeren maar stapte af van de particles. Niet dat ik niet graag meerdere vissen vang maar ik wou aftoetsen of ik met puur boilies en dus zonder particles opnieuw, zoals in het verleden op die stek al zo vaak bleek, slechts één run kon versieren. En ja hoor, slechts één vis de volgende sessie maar toevallig wel een hoog gebouwde spiegel met alle kenmerken van een projectspiegel. Lang moest ik niet wachten op het positieve antwoord van de screener/matcher en bezieler van het Leiespiegelkarperproject, Jeroen Verschaeve.

In 2011 werden de allereerste projectspiegelkarpers uitgezet op de Leie, hooggebouwde kale spiegels, later volgden weelderig beschubde Tsjechen en alle mogelijke types daartussenin. Iedere jaargang had wel opvallende, voor die lichting typerende kenmerken. De vis die ik nu voor me had deed me wel wat denken aan de 2015-lichting van Viskwekerij Bynens. Ik had als screener van het aangrenzende Kanaal Kortrijk-Bossuit al een aantal spiegelvangsten van enthousiaste melders van dezelfde lichting in mijn mailbox ontvangen. Kenmerkend toch wel de hoge bouw met de ietwat verspreide beschubbing op de flanken. Geen kale eenheidsworst maar vissen met net genoeg schubben om het screenen toch vlot te laten verlopen. Jeroen bevestigde mijn vermoeden: het bleek inderdaad een vis uit de 2015-lichting te zijn.

Type Bynens-2015 uitgezet op de rivier de Leie

Type Bynens-2015 uitgezet op de rivier de Leie

Type Bynens-2015 uitgezet op Kanaal Bossuit-Kortrijk

Type Bynens-2015 uitgezet op Kanaal Bossuit-Kortrijk

Deze schone Bynens werd uitgezet op de rivier op het sluisdeel Harelbeke – Sint-Baafs-Vijve, provincie West-Vlaanderen en woog toen 1,7 kg. Inmiddels is hij goed voor 7 kg, een gemiddelde groeier. Jeroen wist me ook nog te vertellen dat deze vis enkele maanden na uitzetting een allereerste keer stroomafwaarts opdook op de Toeristische Leie te Deinze, provincie Oost-Vlaanderen. Hierbij is de vis meegereisd met een boot doorheen de sluizen ofwel heeft hij de stuw bij hoog water gepasseerd, deze staat dan namelijk open of halfopen. Welke van beide zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat hij in de toekomst een iets makkelijkere weg zal kunnen nemen want samen met de verbouwingswerken aan de hoofdsluis te Sint-Eloois-Vijve wordt aan de stuw ook een vispassage gecreëerd.

Projectspiegel 019 zorgde voor inspiratie en een blij gezicht.

Projectspiegel 019 zorgde voor inspiratie en een blij gezicht.

Dat een deel van de uitgezette vissen vaak direct alle kanten opzwemt wisten we al. Deze vis heeft dit ook vrij snel gedaan maar kreeg daarna waarschijnlijk natuurlijke prikkels die hem deden toegeven aan zijn ‘homing instinct’. Deze prikkels deden hem terugkeren naar de plaats waar het vrije rivierleven voor hem in de winter van 2015 begon.

Toekomstige situatie te Sint Eloois Vijve met links de gekanaliseerde Leie met de nieuwe sluis- rechts de stuw en de vispassage.

Wat ik me ook afvraag: deze spiegels werden op precies dezelfde dag uitgezet, zowel op de rivier de Leie als op het kanaal Bossuit-Kortrijk. Twee totaal verschillende types water: de rivier met intensieve scheepvaart en tijdens de winter vaak hard stromend, het kanaal enkel onderhevig aan het passeren van een paar vrachtschepen per dag. Ik ben heel benieuwd of de groeicurves van spiegelkarpers met dezelfde genen maar onderhevig aan andere omgevingsfactoren gaan verschillen.

En tot slot: blijft onze vriend gehoor geven aan zijn homing instinct of zien we hem elders terug? We kunnen dit enkel te weten komen dankzij mijn en jullie terugmeldingen.

Blijven melden dus!

Maiko Busschaert

 

Onze rubriek Spiegel van de maand wordt denk ik vooral zo gewaardeerd omdat de aangever vrij is in z’n onderwerpkeuze en er dus heel veel aspecten van SKP en karper aan bod komen. We weten er altijd wel weer iets uit te pikken dat interessant is om op voort te borduren. Maiko schotelt ons deze editie een prikkelend palet voor aan onderwerpen waar we bij de BVK over nadenken. Het geeft aan hoe rijk we zijn met die SKP-monitoring.  Een spiegel op de mat is niet alleen een kick vanwege de vangst zelf, maar vooral omdat er (mogelijk) een heel verhaal aan vastzit.

 

Wat Maiko omschrijft als ‘vol spanning het antwoord van de screener (matcher) afwachten’ verklaart het succes van al die prachtige SKP’s die hun monitoring op orde hebben. Natuurlijk zijn er heus veel karpervissers die een match of de historie van een gevangen spiegelkarper niet (veel) interesseert. In de praktijk blijken dit zelden trouwe melders. Het is de nieuwsgierigheid en met een mooi Vlaams woord ‘goesting’ in melden die de stroom aan data op gang houdt. Punt? Nee, want ik ben er van overtuigd dat die goesting in terugmelden snel vergaat als er geen (bevredigende) terugkoppeling volgt. Die essentiële schakel staat hierboven zo beschreven: ‘Lang moest ik niet wachten op antwoord van de screener van dienst, Jeroen Verschaeve.’ Dat is de echte magie van het melden!

 

Jullie snappen dus dat we met de BVK en de pas opgerichte Matching Community vol overtuiging hulp bij matchen (blijven) bieden.

 

Joris Weitjens

FacebooktwittermailFacebooktwittermail